Algarve Kupası, Portekiz Futbol Federasyonu'nun (FPF) ev sahipliği yaptığı kadın futbolunda milli takımlar için davetli bir turnuvadır. 1994'ten beri Portekiz'in Algarve bölgesinde her yıl düzenlenen, en prestijli ve en uzun süredir devam eden uluslararası kadın futbol etkinliklerinden biridir ve "Mini FIFA Kadınlar Dünya Kupası" olarak adlandırılmıştır. En başarılı takımlar on şampiyonlukla Amerika Birleşik Devletleri olurken, onu beş şampiyonlukla Norveç ve İsveç ve dört şampiyonlukla Almanya izledi. ABD, 2003'ten bu yana on üç yılda dokuz olmak üzere 2000'den beri tüm unvanlarını kazandı. Çin iki kez kazandı. ABD, Norveç ve Almanya, hem FIFA Kadınlar Dünya Kupası'nı hem de Algarve Kupası'nı kazanan tek ülkedir.
| Şampiyon Takım | Şampiyonluk |
|---|---|
| Amerika Birleşik Devletleri | 10 |
| İsveç | 6 |
| Norveç | 5 |
| Almanya | 4 |
| Çin | 2 |
| Kanada | 1 |
| İspanya | 1 |
| Hollanda | 1 |
| Sene | Şampiyon Takım (Manager) | Final Skor | İkinci/Finalist |
|---|---|---|---|
| 1994 | Norveç Even Pellerud | 1–0 Ann Kristin Aarønes | Amerika Birleşik Devletleri |
| 1995 | İsveç | 3–2 | Danimarka |
| 1996 | Norveç Even Pellerud | 4–0 Ann Kristin Aarønes (2), Marianne Pettersen (2) | İsveç |
| 1997 | Norveç Per-Mathias Høgmo | 1–0 Hege Riise | Çin PR |
| 1998 | Norveç Per-Mathias Høgmo | 4–1 Margun Haugenes, Unni Lehn, Linda Ormen, Linda Medalen / | Denmark |
| 1999 | Çin PR | 2–1 | Amerika Birleşik Devletleri |
| 2000 | Amerika Birleşik Devletleri | 1–0 | Norveç |
| 2001 | İsveç | 3–0 | Danimarka |
| 2002 | Çin PR | 1–0 | Norveç |
| 2003 | Amerika Birleşik Devletleri | 2–0 | Çin PR |
| 2004 | Amerika Birleşik Devletleri | 4–1 | Norveç |
| 2005 | Amerika Birleşik Devletleri | 1–0 | Almanya |
| 2006 | Almanya Silvia Neid | 0–0 (4–3 pen.) | İsveç |
| 2007 | Amerika Birleşik Devletleri | 2–0 | İsveç |
| 2008 | Amerika Birleşik Devletleri | 2–1 | Danimarka |
| 2009 | İsveç | 1–1 (4–3 p) | Amerika Birleşik Devletleri |
| 2010 | Amerika Birleşik Devletleri | 3–2 | Almanya |
| 2011 | Amerika Birleşik Devletleri | 4–2 | İzlanda |
| 2012 | Almanya Silvia Neid | 4–3 | Japonya |
| 2013 | Amerika Birleşik Devletleri | 2–0 | Almanya |
| 2014 | Almanya Silvia Neid | 3–0 | Japonya |
| 2015 | Amerika Birleşik Devletleri | 2–0 | Fransa |
| 2016 | Kanada John Herdman | 2–1 | Brezilya |
| 2017 | İspanya Jorge Vilda | 1–0 | Kanada |
| 2018 | Hollanda Almanya | Yağmur nedeniyle final yapılamadı. | |
| 2019 | Norveç Martin Sjögren | 3-0 Isabell Herlovsen, Caroline Hansen, Karina Saevik | Polonya |
| 2020 | Almanya Martina Voss-Tecklenburg | COVİD-19 nedeniyle final yapılmadı. | İtalya |
| 2021 | COVİD-19 nedeniyle yapılmadı. | ||
| 2022 | İsveç Peter Gerhardsson | 1-1 Sara Caroline Seger / Valentina Giacinti (6-5 pen.) | İtalya |
| 2023 |